Jarenlang werd de markt voor waterleidingen met grote diameter (16 inch en meer) vertegenwoordigd door stalen buizen (SP), geprefabriceerde betonnen cilindrische buizen (PCCP), nodulair gietijzeren buizen (DIP) en PVC (polyvinylchloride) buizen.Aan de andere kant vertegenwoordigen HDPE-buizen slechts 2% tot 5% van de markt voor waterleidingen met grote diameter.
Dit artikel is bedoeld om cognitieve problemen samen te vatten die verband houden met HDPE-buizen met grote diameter en aanbevelingen voor buisverbindingen, fittingen, afmetingen, ontwerp, installatie en onderhoud.
Volgens het EPA-rapport komen de cognitieve problemen rond HDPE-buizen met grote diameter neer op drie hoofdpunten.Ten eerste is er een algemeen gebrek aan begrip van het product.Bij gemeentelijke projecten kan het aantal belanghebbenden de kennisoverdracht voor gerelateerde producten bemoeilijken.Op dezelfde manier gebruiken werknemers doorgaans vertrouwde producten en technologieën.Tenslotte kan dit gebrek aan kennis zelfs leiden tot de misvatting dat HDPE niet geschikt is voor watertoepassingen.
Een tweede cognitief probleem komt voort uit het idee dat het gebruik van nieuwe materialen het risico vergroot, zelfs als er enige kennis beschikbaar is.Gebruikers zien HDPE vaak als een nieuw product voor hun specifieke toepassing, buiten hun comfortzone omdat ze er geen ervaring mee hebben.Er is een belangrijke drijfveer nodig om nutsbedrijven ervan te overtuigen nieuwe materialen en toepassingen uit te proberen.Het is ook best interessant.
De beste manier om deze waargenomen problemen te overwinnen is door de waargenomen risico's te helpen kwantificeren en de kwantificeerbare voordelen van het gebruik van nieuwe materialen aan te tonen.Het kan ook nuttig zijn om te kijken naar de geschiedenis van vergelijkbare producten die in gebruik zijn.Aardgasbedrijven gebruiken bijvoorbeeld sinds het midden van de jaren zestig polyethyleenbuizen.
Hoewel het relatief eenvoudig is om over de fysische en chemische eigenschappen van HDPE-leidingen te praten, is een betere manier om de voordelen ervan te kwantificeren het beschrijven van de eigenschappen ervan in relatie tot andere leidingmaterialen.In een onderzoek onder 17 Britse nutsbedrijven schetsten onderzoekers het gemiddelde uitvalpercentage voor verschillende leidingmaterialen.Het gemiddelde faalpercentage per 100 kilometer varieerde van 20,1 defecten aan de bovenkant van de ijzeren buis tot 3,16 defecten aan de onderkant van de PE-buis.Een andere interessante bevinding uit het rapport is dat een deel van de PE die in de buizen wordt gebruikt, meer dan 50 jaar geleden is gemaakt.
Tegenwoordig kunnen PE-fabrikanten versterkte polymeerstructuren maken om de weerstand tegen langzame scheurgroei, treksterkte, ductiliteit, toelaatbare hydrostatische spanning en andere eigenschappen van buismateriaal te verbeteren.Het belang van deze verbeteringen kan niet genoeg worden benadrukt.In de jaren tachtig en 2000 veranderde het onderzoek naar de tevredenheid van nutsbedrijven over PE-buizen dramatisch.De klanttevredenheid schommelde in de jaren tachtig rond de 53%, en steeg tot 95% in de jaren 2000.
De belangrijkste redenen om te kiezen voor HDPE-buismateriaal voor transmissieleidingen met een grote diameter zijn onder meer flexibiliteit, smeltverbindingen, corrosieweerstand, compatibiliteit met sleufloze technische methoden zoals horizontaal gestuurd boren en kostenbesparingen.Uiteindelijk kunnen deze voordelen alleen worden gerealiseerd als de juiste constructiemethoden, met name smeltlassen, worden gevolgd.
Referenties: https://www.rtfpipe.com/news/large-diameter-hdpe-pipe-for-municipal-piping-systems.html
Posttijd: 31 juli 2022
